Au mijn relatie

Au, mijn relatie

Wat doet mijn relatie soms

een pijn. Toch zou ik hem niet willen missen.

Om de strijd die ik bij haar zie om zichzelf te zijn.

Dat bemoedigt mij in mijn strijd om mezelf te zijn.

We strijden niet meer met elkaar, gelukkig, ook al
ziet het er van tijd tot tijd wel zo uit. Soms lijkt het wel
een strijd met onszelf, om de trouw aan onszelf.
Maar het blijkt steeds een strijd
tegen de pijn.

Ik heb jarenlang
de pijn als onwenselijke gast buiten
de deur gezet. Daarmee stond ik zelf in de kou.
De blokkade was mijn vriend. Die hield de deur dicht.

Hoe intiemer mijn relatie wordt, hoe meer ik de wens voel

om door te stromen. Deste meer gun ik een ander hetzelfde.
Onontkoombaar voel ik de ene na de andere blokkade
verweken en verslappen. Bij het behoedzaam loslaten
van die "EN DAT NOOIT MEER's" en die
"HÈ NEE, NIET WEER's" voel ik de pijn waar
die blokkade me tegen
beschermde.

Als ik die pijn
echt toelaat, word ik zo
vloeibaar dat mijn ogen overlopen.
Elk stukje pijn brengt me zo weer in contact met
een stukje van mezelf. Stukje bij beetje vind ik zo
steeds meer terug. Stukjes, terug van weggeweest,
terwijl ze er al die tijd toch waren.
Fijn, zo'n relatie ? Nou nee,
lang niet altijd. Maar
wel kostbaar,
zo'n relatie.

Paul van Beuzekom: 15 januari 1996